MLPD'nin Türkiye'deki seçim sonuçlarına ilişkin açık mektubu.
Sol ittifak için önemli bir başarı
MLPD, YSP Yeşil Sol Parti / HDP Halkların Demokratik Partisi yoldaşlarını ve seçim kampanyasının tüm destekçilerini, parlamento ve cumhurbaşkanlığı seçimleri için Türkiye içinde ve dışında yürüttükleri seçim kampanyasındaki cesur çalışmalarından dolayı içtenlikle kutlar. Ayrıca TİP Türkiye İşçi Partisi'ni de çalışmalarından ötürü kutluyoruz.
YSP ve TİP'in, faşizm, kitlesel fikir manipülasyonu ve baskı, yüzlerce tutuklama ve faşist Erdoğan hükümeti ve onunla işbirliği yapan güçler tarafından muhalif güçlere yönelik acımasız şiddet koşulları altında parlamento seçimlerinde elde ettiği sonuçlar önemli bir başarıdır.
Ayrıca, Kılıçdaroğlu/CHP'ye verilen oy sonuçları, Erdoğan hükümetinin politikalarının giderek daha fazla reddedildiğinin bir ifadesidir. Bu aynı zamanda kitle tabanını korumakta giderek zorlanan Erdoğan hükümetinin zayıflığını da göstermektedir.
Türk hükümetinin oylamayı engellemek için tüm güç ve manipülasyon araçlarını kullanması beklenen bir şeydi. Türk tekelci sermayesinin belirleyici güçleri, iktidarın faşist bir diktatörlük aracılığıyla kullanılmasına bel bağlamaya devam etmektedir. Eğer bu kanıtlanabildiyse, seçim bir kez daha burjuva parlamentarizminin abartılmaması gerektiğini açıkça ortaya koymuştur!
Kılıçdaroğlu'nun cumhurbaşkanlığı Türkiye halkı için temel bir perspektif olmayacaktır. Uluslararası hukuku ihlal ederek Kürdistan topraklarını işgal etmesi ve Kürt nüfusuna yönelik saldırıları kınamaması bunu göstermektedir. Seçimleri kazanması halinde geri göndermek istediği Suriyeli mültecilere karşı yaptığı insanlık dışı açıklamalar da bunu göstermektedir.
Selahattin Erdem gibi yoldaşların "yapıcı eleştiri ve özeleştiri" ("Anti-faşist mücadeleye eleştiri ve özeleştiri temelinde", ANF 7.6.23) çağrısını memnuniyetle karşılıyor ve bu vesileyle buna katkıda bulunmak istiyoruz.
Türk ve Kürt yoldaşlar arasında bir yandan yapıcı tartışmalar, diğer yandan da büyük bir hayal kırıklığı yaşıyoruz. HDP veya EMEP görevlilerinin "kendi" hataları nedeniyle sorumlu pozisyonlardan istifa ettiklerini de görüyoruz. Bazı yoldaşlar kitlelere olan güvenlerini kaybetmiş görünüyorlar.
Hayal kırıklığını ya da istifayı haklı bulmuyoruz!
Türk kitlelerinin ve Türk işçi sınıfının völkisch ve sosyal-faşist demagojiyle nasıl başa çıkılacağı konusunda daha fazla bilinçlendirilmesi gerektiğine şüphe yok. Ancak güç ilişkileri parlamento seçimleriyle geçersiz kılınamaz. Erdoğan rejimi televizyon kanallarında binlerce dakikalık yayın süresine sahipken, ilerici güçler sadece birkaç dakika alabildi.
Bu hayal kırıklığı aynı zamanda küçük burjuva parlamenter yanılsamalarla ilgili gerekli bir hayal kırıklığı değil midir?
Bize göre ilerici güçlerin inisiyatifine, yürek ve ruhuna ve tabanın bağlılığına büyük değer verilmelidir. Faşist diktatörlük koşulları altında bu karmaşık ikna çalışmasını yürütmüş olmak büyük bir başarıdır. ...
Elbette, egemen tekellerin yönetim biçimlerinde bir değişikliğe ihtiyaç duydukları durumlar vardır. Bu, ABD'de ya da Brezilya'da faşist başkanların oylanarak görevden alınabilmesine katkıda bulunmuştur. Ancak işçi sınıfı ve geniş kitleler buna bel bağlayamaz. Faşist bir diktatörlüğü yıkmak için aktif direniş ve güçlü bir anti-faşist halk cephesinin inşası gereklidir. Öncü rol işçi sınıfı tarafından oynanmalıdır. …
Almanya'da Erdoğan resmi olarak oyların %67'sini alarak Türkiye'dekinden çok daha fazla oy aldı. Türk medyası aracılığıyla kamuoyunun manipüle edilmesi kitlesel bir etki yaratmıştır. Türk hükümetinin resmi seçim etkinliklerine Almanya'da izin verilmediği doğrudur. Aynı zamanda Alman hükümeti camilerin seçim kampanyası için kötüye kullanıldığının da farkındaydı. Seçim sonuçlarının Almanya'daki Türk göçmenlerin bir kısmının sosyal faşist demagojiden ciddi şekilde etkilendiğini gösterdiğine şüphe yok. Burada da tıpkı AfD demagojisinden etkilenenler arasında olduğu gibi zihniyet mücadelesini güçlendirmek gerekiyor. Elbette Erdoğan'a oy veren, onun faşist demagojisinden, Kürtlere karşı ajitasyonundan, milliyetçi duygularından etkilenmesine izin veren işçileri ve diğerlerini de eleştiriyoruz. Bu, işçi ve halk hareketini bölen sınıfsal bakış açısına ihanettir! Bununla birlikte, Almanya'daki seçimlere seçme hakkına sahip seçmenlerin sadece %50'sinin katıldığını ve dolayısıyla Erdoğan'ın Türk pasaportuna sahip insanların yaklaşık üçte birinin oyunu aldığını da belirtmek gerekir.
Şimdi Almanya'daki egemenler, Türkiyeli göçmenlerin "burada demokrasi içinde yaşayıp, Türkiye'de otokrasiye oy verdikleri" gibi yalancı bir sloganla kitle iletişim araçları aracılığıyla işçi hareketini bölmeye çalışıyorlar. Hükümetlerdeki Alman modeli demokratlar ve burjuva partileri bizzat faşist Erdoğan hükümetiyle el ele çalışmaktadır. Türk ve Kürt devrimciler ve onların örgütleri burada "terör örgütü" olarak kriminalize ediliyor, Türkiye'deki faşist diktatörlüğe karşı savaşanlara "terör örgütü üyesi" oldukları iddiasıyla hapis cezaları veriliyor. Özellikle Türkiye'deki seçimlerden sonra bu durum daha da yoğunlaşıyor. Ve şimdi aynı burjuva politikacılar Türkiye kökenli kitlelere hakaret mi ediyorlar? Bundan etkilenmemize de izin vermemeliyiz!
Daha da önemlisi, Almanya'daki Alman, Türk ya da Kürt işçilerin işçi birliğinin kurulması ve ortak mücadele etmesidir. Bunun için Almanya'daki devrimcilerin ve ilerici göçmen örgütlerinin ortak bir ikna çalışmasına ihtiyacı var. Bu sistematik bilinç yükseltici küçük ölçekli çalışmanın özellikle işçi sınıfı içinde yoğunlaştırılması gerektiği bizce belirleyici bir derstir. Selahattin Erdem yoldaş "kitlelerle ilişkinin ve halk çalışmasının" hala çok zayıf olduğuna işaret ediyor. Almanya'da bu çalışma bazen küçümsenmiyor mu? Biz de HDP'ye bu çalışmayla ilgili başka sorular sorduk ve işbirliği tekliflerinde bulunduk, ne yazık ki çoğu zaman yanıt alamadık.
Bu bağlamda, örneğin Kılıçdaroğlu'nun ve CHP gibi burjuva tekelci partilerin yerine getiremeyeceği bir sosyal alternatifi kitlelere daha iyi anlatmak çok önemlidir. MLPD ve gençlik federasyonu REBELL olarak, sosyalizmin kitleler arasında yeni bir prestij kazanmasına yardımcı olmak için taktiksel bir saldırı başlatıyoruz. Savaş, gericilik ve faşizm eğilimli emperyalizm ancak uluslararası bir sosyalist devrim ve Birleşik Sosyalist Dünya Devletleri aracılığıyla yenilgiye uğratılabilir ve küresel çevre felaketi ve nükleer bir Üçüncü Dünya Savaşı tehlikesiyle var olan insanlığın varlığına yönelik tehlikeler önlenebilir. Üçüncü Dünya Savaşı.
Sağcı kalkınma, faşizm ve savaşa karşı 2016 yılında kurulan Enternasyonalist İttifak'taki küçük ölçekli ortak çalışmaların güçlendirilmesini öneriyoruz.
Aynı şekilde MLPD, sonbaharda Almanya'da ilk dünya kongresini gerçekleştirecek olan savaşa ve faşizme karşı uluslararası anti-emperyalist birleşik cephenin güçlendirilmesi çağrısında bulunmaktadır. HDP'nin, gelecekte tüm Avrupa'da faşizme karşı ve Türkiye'deki gibi seçimler için kampanyaları koordine edebilecek bu birleşik cephenin bir parçası olması çok önemli olacaktır. Üyelik ve 5 ve 6 Eylül'deki kongreye katılım konularını şimdiden görüştünüz mü? Lütfen katılmayı mümkün kılın!
Sizi sıcak ve militanca selamlıyoruz!
Anti-komünizme, faşizme, ırkçılığa ve antisemitizme fırsat vermeyin!
Faşizme ve savaşa karşı aktif direniş!
Uluslararası işçi birliğini güçlendirin!
9 Haziran 2023
Son Haberler
Sayfalar
“Bu bir çıkmaz sokak. 3.Dünya savaşı yaklaşıyor.” Mu gerçekten de?
Rusya Güvenlik Konseyi Başkan Yardımcısı Medvedev, 11-12 Temmuz 2023 tarihlerinde Vilnius’ta gerçekleşen NATO Liderler Zirvesi’nde Ukrayna’ya yapıla gelen silah yardımlarının daha da arttırılması kararına ilişkin olarak şu değerlendirmede bulunmuş:
“Çıldırmış olan Batı, başka bir şey düşünemez oldu. Aptallık noktasına kadar en yüksek düzeyde öngörülebilirlik içerisindeler. Bu bir çıkmaz sokak. 3.Dünya Savaşı yaklaşıyor.” (1)
“Kim Daha Kötü Kaypakkaya’cı?”
Halkın günlüğü gazetesinde yayımlanan bu makaleyi yerinde ve doğru tespitlerinden ayrıca Kaypakkaya'yı anlama ve algılama yönünden değerli bir yazı olması sebebiyle okumanızı tavsiye ederiz.
“Kim Daha Kötü Kaypakkaya’cı?”
Kaypakkaya’yı sevmek (Deniz Faruk Zeren)
Kim, ne zaman onun ismini ansa devletin en katı, en soğuk, en acımasız yüzüyle karşı karşıya kalıyor!
Kim ne zaman onun fotoğrafını assa, taşısa, devletin sorgularıyla, kelepçesiyle, zındanlarıyla tanışıyor!
Kim, ne zaman onu sevdiğini, izinde yürüdüğünü söylese vay haline!
Bu dünyada, bu ülkede sevilmesi suç olan kaç insan var?
On yıllar önce katledilmiş, katilleri açığa çıkarılmak bir yana korunup gizlenmiş, mezarına giden yollara bile karakollar kurulmuş, adına yazılan şarkılar yasaklanmış bu insan güzeli, İbrahim Kaypakkaya’yı sevmek neden suç?
“Özgür yaşa ya da öl” (Nubar Ozanyan)
Sömürgecilik pratiği ve politikası hemen her yerde ve anda benzerlikler taşımaktadır. Amerika’dan Fransa’ya, Hollanda’dan Portekiz-İspanya’ya uzanan sömürgeci tarihin işgal ve yıkıma dayalı ayak izleri hep aynıdır. Sözde yoksul ve geri kalmış ülkelere medeniyet götüren uygar ülkeler(!) sömürgeci tarihlerini kolonyal çıkarlarına göre yazarlarken yerli halklar ise tarihi direniş ve isyanla yazmaktadır. Bu hikaye, yeni biçim ve kodlarda sürdürülse de özü ve gerçekliği hep aynı kalmaktadır.
Kaypakkaya ardılı hareketin bölünme ve ‘birlik” sorunu üzerine
- Çok parçalılık, bölünme/kopuşma ve ayrışma sorunu.
‘Yakın tarih’ olarak, 1968 süreci ve 1970 başlarında ortaya çıkışı itibariyle ele alındığında görülecektir ki Türkiye ve K. Kürdistan Devrimci Hareketi (TKKDH), sınıflı toplum gerçekliğinin doğal bir gereği olarak da zaten parçalı/çok bölüklü olarak tarih sahnesine çıkmıştır. Bu, elbette anlaşılır ve kabul edilebilir bir durumdur.
Sınıf Savaşımı Uzun Bir Yürüyüştür
Bugün karşı karşıya olduğumuz yoksulluk tablosu, kapitalist gelişmenin ve sermaye birikiminin kaçınılmaz sonucudur. Yaratılan zenginlikler bir tarafta birikirken diğer tarafta ise yoksullaşma ve yıkım büyümektedir. Bu, kapitalizmin genel yasasıdır. Proletaryanın yoksullaşması, bir avuç egemen sınıfın ise zenginliğine zenginlik katmasıdır.
KATLİAMININ 30. YILINDA MADIMAK VE ES GEÇİLEN BAŞBAĞLAR.
Sözüm öncelikle komünist ve sol- sosyalist kesime: Ne zaman gerçek anlamıyla adil olmayı ve çifte sıtandartçı yaklaşımları terk etmeyi başaracağız acaba? Ne zaman 'bizim cenah' dediğimiz kesimlerce de halka karşı işlenmiş ağır suçları tereddütsüzce kınayacağız acaba?
Çok genelleme yaparak, üzerinde durmak istediğim esas konuyu bunun gölgesinde silikleştirmek istemiyorum.
Her 2 Temmuz'da Madımak katliamı kınanırken; Başbağlar katliamı neden sessizce es geçiliyor acaba?
Komünistlerin Birliği Çağrılarına Dair
MKP’li arkadaşlar, arada kısa molalar vermekle birlikte, uzunca bir süreden beridir ki komünistlerin birleşmesi gerektiğine dair çağrılar yapmaktalar. Ve mütemadiyen yakınıp durmaktalar: "Muhataplarımızdan yanıt alamıyoruz" diye.
Evet, görüldüğü kadarıyla muhatapları bu çağrılara ilgisiz olmalılar ki, yanıt vermiyorlar. MKP’li arkadaşlar da kendilerince bir basınç oluşturma adına; adeta Temcit pilavı misali, her fırsatta bu çağrılarını yinelemekte ve muhataplarını kamuoyuna şikâyet edip durmaktalar.
Avrupa da İbrahim olmak!
18 Mayıs 1973‘den bugüne Kaypakkaya yoldaşın işkencede katledilişinin ellinci yılı.
50 yıldır söndürülemeyen meşaledir İbrahim Kaypakkaya!! Bu yazının amacı İbrahim Kaypakkaya‘yı anlatmak değil, Onu anlatan onlarca yazı yayınlandı bu yazı da başlıktan da anlaşılacağı üzere İbrahim Kaypakkaya‘yı Avrupa‘da anan ardıllarının pratik, teorik düzlemde, Kaypakkaya‘yı nasıl andıkları? Neyi, nasıl, ne kadar anladıklarını irdelemek bu yazının amacı.
“Devrimci Eylem Birliği” ve “Kaypakkayacı Güçlerin Birliği” Meselesi
Türk hakim sınıfları cumhuriyetlerinin ikinci yüzyılına hazırlanırken kendilerini yeniden örgütlüyorlar. Coğrafyamız komünist hareketinin önderi İbrahim Kaypakkaya yoldaşın Amed zindanında 18 Mayıs 1973 tarihinde katledilmesinin 50. yılında sınıf düşmanlarımız ikinci yüzyıllarına hazırlanıyor.