Kadınlar :Zeynel Karabulut

Adlarına şiirler okunur, türküler söylenir
Baharda sevdalar güzel çiçekler gibi filizlenir
Dağların beyazımsı örtüsü başına taç eder allanır pullanır
Yaşamları zalimlerin prangalarında asılı kalır

Nedeni bilinmez değil, öyle bilinir ki
Sömürücü düzenlerin zehiridir zorla içilir.
Sokaklarda nara atarak bıçaklanır, saçları yere dökülür.
Envai işkencelerle yaşamları zehir edilir zindana çevrilir.

Gözpınarları mavileşir, nehir olur akar gelir.
İsyanı kendisinedir, kader der acı acı yutkunur
Prangaları kimliğidir, asırlardır boynunu vurur.
Kurtulmak ister çaresizliği zehir olur kendisini vurur.

Ey! zulmün kan deryasında beslenen beyler.
Çekin kana bulanmış o çirkin ellerinizi, gözlerinizi, zihinlerinizi
O sessiz güze kelebeklerin al, al renkli kanatlarından.
Namus deyip, töre deyip gizlediniz zehir akan dillerinizi

Çığlıklar yankılanır Mavzerde alev olur
Kavgada en önde birer ikişer vurulurlar
Adları, Meral, Barbara, Tanya olarak yazdırlar.
Karanlığa inat kızıl yıldız olurlar, yolumuza şavkını vururlar.

Dünü, bugünü, yarını sevdalarımız hep aynıydı
Bizimle, yoldaşlığı, sırdaşlığı omuz vererek adımlıyorlardı.
Sevdalandık hep birlikte, tan yelinde doğan kızıl güneşe
Koyulduk devrim yoluna, bilincimizde devrim ateşiyle

Kışın ortasında zemherinin keskin ayazında
Meşe odunun arsız közünde elleri Sıçak döşünde
Bir şiir dökülür, kızılımsı ateşin közüne
Gözleri mahmurlaşmış uyku ile düş özleminde

İşte bir kadını sevdim o mevsimin zemherisinde
Kod adı Dilan gözleri zeytin karası, teni bende saklı kalsın.
Ellerimiz birbirine kenetlendi, sevdamız Munzurlarda  yeşerdi.
O günden bugüne birbirimize deli divaneyiz.

 
Zeynel Karabulut
F Tipi Hapishane C-7
Hacılar/KIRIKKALE
Not: Desen Hasta tutsaklardan Aynur Epli'ye aittir.